Zie foto's (7)
Cascade de Brisecou
in Autun
Gratis
-
Aan de rand van het Montmain bos is de waterval het resultaat van een chaos van granieten rotsblokken en kliffen.
-
Deze chaos van granieten rotsen en kliffen ligt in Couhard, op 2 km van het stadscentrum en aan de rand van het Montmain-bos. Het wordt omringd door bewegwijzerde wandel- en mountainbikeroutes en ligt naast de toeristische trekpleister Pierre de Couhard. Parkeer op de parkeerplaats Pierre de Couhard en neem het wandelpad naar de waterval. Dit pad, dat naar de Cascade de Brisecou leidt, volgt het oude Romeinse aquaduct van Montjeu, dat in de 19e eeuw opnieuw werd gebruikt om molens van...
Deze chaos van granieten rotsen en kliffen ligt in Couhard, op 2 km van het stadscentrum en aan de rand van het Montmain-bos. Het wordt omringd door bewegwijzerde wandel- en mountainbikeroutes en ligt naast de toeristische trekpleister Pierre de Couhard. Parkeer op de parkeerplaats Pierre de Couhard en neem het wandelpad naar de waterval. Dit pad, dat naar de Cascade de Brisecou leidt, volgt het oude Romeinse aquaduct van Montjeu, dat in de 19e eeuw opnieuw werd gebruikt om molens van energie te voorzien.
De Acaron, ook wel bekend als de Toison, stroomt door het gebied vanaf de vijvers van Montjeu, die een paar kilometer stroomopwaarts in het kasteelterrein liggen. De beek heeft gebruik gemaakt van een breuk om door te stromen en heeft in de loop der tijd een kloof uitgesleten waar het heerlijk wandelen is. De geschiedenis van Brisecou gaat terug tot de late middeleeuwen. De waterval bestaat niet. Er was wel een emouloir, of molen. Deze werd op 8 februari 1475 verkocht aan Jean Champriet, een smid uit Autun. De molen werd vervolgens bijna twee eeuwen verlaten.
In de 17e eeuw werd hij gerestaureerd en opnieuw in gebruik genomen door Monsieur Gresset om vervalsingen te maken. Zijn neef zette het bedrijf voort totdat hij zich vestigde als wapensmid in Aix-en-Provence.
Het emouloir werd vervolgens verkocht aan een advocaat, Louis Bouheret, die het landgoed uitbreidde door verschillende aankopen. Het landgoed Brisecou kreeg vorm. Na de Revolutie verkochten de erfgenamen van Louis Bouhéret het landgoed aan Ferdinand Guillemardet, Sébastien Collombier en Barthélémy Boyer. Zij wilden de stroom die het oude emouloir voedde gebruiken voor vijf "fabrieken" die wapens zouden maken.
Hun project mislukte echter en het landgoed werd in 1810 verkocht aan de familie Goby-Lacroute en zeven jaar later (1817) aan Hugues-Charles Desplaces uit Martigny. Op dat moment nam het verhaal een andere wending.
De nieuwe eigenaar breidde het landgoed uit richting Couhard. In 1820 liet hij een woning bouwen met uitzicht op de kloven van Brisecou. Huges-Charles Desplaces de Martigny wilde de site verfraaien. De "Pré du Buisson Brulé" werd een prachtige Engelse tuin.
Hij liet een fontein bouwen en een omleiding installeren op de Acaron die, een paar meter verder, naar een waterval leidde!
Het is deze waterval die zowel toeristen als Autunois graag bezoeken.
Diensten
-
-
Uitrusting
-
-
Tarieven
-
Gratis—