Zie foto's (3)

Eglise Saint-Julien

Religieus erfgoed, Geclassificeerd of ingeschreven (CNMHS) in Laizy
  • De site van Laizy bevindt zich op de plaats van een Gallo-Romeinse villa die al in de 6e eeuw eigendom was van de bisschop van Autun en aan het begin van de 7e eeuw aan de kathedraal werd geschonken. Volgens de legende werd de kerk gebouwd op de plaats waar de heilige Julien de Brioude, vergezeld van de heilige Léger, zijn hamer wierp. Een eerste kerk bestond in de 10e eeuw. De kerk hing sinds de jaren 1120 af van het kapittel van de kathedraal van Autun, waarvan zij een tijdgenoot is....
    De site van Laizy bevindt zich op de plaats van een Gallo-Romeinse villa die al in de 6e eeuw eigendom was van de bisschop van Autun en aan het begin van de 7e eeuw aan de kathedraal werd geschonken. Volgens de legende werd de kerk gebouwd op de plaats waar de heilige Julien de Brioude, vergezeld van de heilige Léger, zijn hamer wierp. Een eerste kerk bestond in de 10e eeuw. De kerk hing sinds de jaren 1120 af van het kapittel van de kathedraal van Autun, waarvan zij een tijdgenoot is. Mogelijk werd de kerk ook gebouwd onder impuls van bisschop Etienne de Bagé. In de 15e of 16e eeuw werd een seigneuriale kapel toegevoegd. Een brand rond 1640 deed de gewelven van het schip instorten. De kerk werd in de 17de eeuw verbouwd en in 1687 werden enorme steunberen toegevoegd om het gebouw te stabiliseren. De kapitelen werden in 1950 geklasseerd en de kerk werd aan het eind van de 20e eeuw gerestaureerd.
    De kerk dateert uit het tweede kwart van de 12e eeuw, met het koor werd naar schatting begonnen in de jaren 1120 en het schip voltooid rond 1140. De plattegrond heeft een schip van drie traveeën met zijbeuken, een licht vooruitspringend dwarsschip en een halfronde apsis voorafgegaan door een koortravee. Ten zuiden van het koor is een gotische kapel aangebouwd en ten noorden een sacristie. De buitenkant is volledig veranderd en ziet er nauwelijks nog Romaans uit. De klokkentoren, op de kruising van het transept, is open met eenvoudige traveeën. De grote steunberen tegen de voorgevel, het schip en het transept zijn uit de 17e eeuw. De voorgevel en het portaal zijn modern van uiterlijk. Alleen de apsis is typisch Romaans in zijn structuur en zijn traveeën. Er zijn enkele modillions met eenvoudige voluten te zien.
    Het interieur is nog Romaans. Het schip heeft drie traveeën met zijbeuken. De Romaanse gewelven bestaan niet meer, ze zijn vervangen door vlakke plafonds. Aangenomen mag worden dat het schip oorspronkelijk gewelfd was met een gebroken tongewelf op dubbele latten en dat de zijbeuken bedekt waren met ribben. De vierkante pijlers, geflankeerd door pilasters met imposten en kapitelen, staan nog overeind. Zij ondersteunen de grote halfronde bogen die de enige verdieping erboven markeren. De zijbeuken, eveneens met plafonds, hebben muren met traveeën en pilasters met onversierde kapitelen. Het transept wordt ondersteund door vier kruisvormige pilaren geflankeerd door pilasters, waarvan die aan de oostkant gecanneleerd zijn. Dubbele spitsbogen ondersteunen de koepel op trompetten, die herbouwd is. De kruisgewelven openen naar de zijbeuken via spitsbogen met bovenlichten. Het roze granieten koor is het meest sierlijke deel van de kerk. De rechter travee, eveneens met een spits tongewelf, heeft twee arcades met gecanneleerde pilasters aan de noordzijde. De halfronde apsis heeft twee traveeën en zeven ronde bogen op granieten zuilen met kapitelen. De triomfboog, met gebroken profiel, valt op twee gecanneleerde pilasters met kapitelen. In het zuiden bevindt zich de heerlijkheidskapel van Sint-Hubertus, in gotische stijl, met een spits gewelf en het heiligdom van de heilige.
Sluiten