Porte Saint-André

Geen enkele andere stad in Gallië of Italië heeft zo'n goed bewaard gebleven Romeins poortcomplex als Autun. De architectuur is vergelijkbaar met die van de Porte d'Arroux, maar het heeft talrijke restauraties ondergaan, met name door Viollet-le-Duc. Gratis bezoek.

Net als de Porte d'Arroux heeft de Porte Saint-André nog steeds vier doorgangen op straatniveau, twee grote centrale traveeën voor het verkeer van karren en twee kleinere openingen in het verlengde van de trottoirs. Op de eerste verdieping komt een door tien arcades doorboorde galerij overeen met de uitbreiding, op poortniveau, van de overdekte weg die zich bovenaan de stedelijke ommuring bevindt.

Dit centrale deel, met openingen, is opgetrokken uit grote vierhoekige kalksteenblokken uit de Chalonnaise. Het werd aanvankelijk geflankeerd door twee hoefijzervormige torens, de ronding naar het platteland gericht, gebouwd van kleine rechthoekige zandsteenblokken. Het was een manier om Augustodunum te verlaten en oostwaarts te gaan naar Langres en Besançon, de respectieve hoofdsteden van de naburige Lingon- en Sekanese volkeren.

Tijdens de middeleeuwen werd in de noordelijke flankerende toren een kerk geïnstalleerd onder het beschermheerschap van Sint-Andreas (een beschermheerschap waaraan het monument zijn naam te danken heeft). Deze middeleeuwse herbezetting maakte het behoud van de infrastructuur mogelijk, waarin nu een protestantse tempel is ondergebracht.

Onderzoekers zijn het er algemeen over eens dat de Sint-Andriespoort in de 1e eeuw na Christus werd gebouwd, enkele decennia na de Arrouxpoort. De herstructurering van de bovenste galerij met zandsteenblokken zou kunnen dateren uit de late oudheid en de periode van de invasies.
Het gebouw werd in 1844 gerestaureerd door Eugène Viollet-le-Duc en vervolgens in 1846 als historisch monument geclassificeerd.

Laat minder zien