De boeddhistische tempel van La Boulaye

Klein historisch punt

De glorieuze SHANGPA-lijn

De Tibetaanse stichter van de Shangpa-school heet Kyoungpo Neljor. Hij werd waarschijnlijk in 984 geboren in Nyemo Ramang, in centraal west Tibet. Tijdens zijn leven ging hij naar India en Nepal om het authentieke boeddhistische erfgoed te ontdekken. Het is duidelijk dat hij vele vrienden heeft gehad, zoals Maitripa, Dorjedenpa en Rahula. Aan de andere kant waren er twee goede vrouwen die gezien mochten worden: Niguma en Sukkhasiddhi. Er wordt zelfs gezegd dat zij rechtstreeks onderricht hadden ontvangen van Boeddha Vajradhara, de oer-Boeddha, de essentie van alle Boeddha’s. “Shang” is de naam van de streek waar hij zich vestigde.

Hij gaf Niguma’s leringen door aan slechts één van zijn discipelen, Mochok Rinchen Tsondru (Mochokpa).

Kyabje Kalu Rinpoche

Deze eerste zeven meesters staan bekend als de Zeven Grote Juwelen van de Shangpa-traditie. Sangye Tönpa was de eerste meester die deze instructies gaf aan meer dan één van zijn discipelen. Om te voorkomen dat het een monastieke traditie zou worden, bleef de afstamming geheim; zij moest eerder beoefend worden dan gecodificeerd.

Onder de overleveraars zijn er zeer bekende meesters zoals Thangtong Gyalpo (auteur van o.a. de tekst van de Tchenrezi liturgie), Kunga Drölchok, Jetsün Taranatha, die een grote invloed heeft gehad op de geschiedenis van Tibet en van wie bekend is dat hij rechtstreeks de zegen heeft ontvangen van de dakini Nigouma.

In de loop van haar geschiedenis is de Shangpa Lineage niet langer een instituut of een school. Het is in de eerste plaats een beoefenaarslijn en is nooit betrokken geweest bij gevechten om macht of rijkdom. De meeste houders ervan waren grote yogi’s die in kluizenaarsoorden leefden en allen een hoog niveau van spirituele realisatie hadden bereikt.
De Shangpa-lijn had zeer weinig kloosters, kende geen hiërarchie, en bleef lange tijd een “geheime” lijn die van meester op leerling werd overgedragen. In deze generatie zijn er veel verschillende soorten innemingen; sommige zijn gemaakt en andere zijn beter. Bovendien werd het vaak bekleed door meesters van andere lijnen en scholen van het Tibetaans boeddhisme.

Hoewel de Shangpa-leringen als zeer hoog werden beschouwd en door vele scholen werden overgenomen, ontwikkelde de traditie zich nooit tot een instelling met grote kloosters. In de 19e eeuw werd voor het eerst een kleine retraite gehouden in de Himalaya. In de 19e eeuw nam Jamgön Kongtrul het werk van de overloopwerkers over en zorgde voor hun continuïteit door het schrijven van de Schatkist van Heilige Instructies (dam ngak mdzöd).
Het oudste lid van de overloopwerkers is Kyabje Kalu Rinpoche.

.

Van Kyoungpo Neljor tot Kyabje Kalu Rinpoche, onze meester en stichter van dit Paldenshangpa La Boulaye centrum, is de transmissie in al haar integriteit onaangetast gebleven. Dit is een mooie gelegenheid om elkaar beter te leren kennen.